پیشینه زبان فرانسه

خاستگاه زبان فرانسه ، زبان لاتين است : در سال هاي 58 تا 50  پيش از ميلاد ، ژول سزار به سرزمين گُل يعني فرانسه كنوني حمله برد و پس از تسخير ، آن را ضميمه امپراتوري روم كرد . مردم اين سرزمين كه از نژاد سٍلت بودند رفته رفته زبان مادري را از ياد بردند و به زبان لاتين سخن گفتند . اكنون تنها در حدود 60 واژه از زبان سٍلتيك (۱)در زبان امروز فرانسه باقي مانده است . چند واژه زير از آن جمله اند :

Alouette , bec , brasserie , charrue , ruche

نبايد پنداشت كه زبان امروز فرانسه همان زبان سربازان رومي است . زبان لاتين درسرزمين گُل دستخوش دگرگوني ها شد . نخست زبان " گالو – رومن " ( ۲ )پديدار گشت و تحول آن ، زبان " رُمان " ( ۳)را فراهم ساخت . زبان رُمان طي سده ها دگرگون شد ؛ تلفظ آن در استان هاي شمالي ، " لانگ دويٌل "( ۴) و در جنوب ، " لانگ دُك " ( ۵)را به وجود آورد . در حوزه رود سِن كه « جزيره فرانسه »( ۶) خوانده مي شود ، گويش " فرانسي يَن " ( ۷)رواج داشت . اين گويش كه زبان رسمي دربار هم بود ، رفته رفته زبان سرتاسر فرانسه شد و زبان فرانسه قرون وسطي را به وجود آورد .

روابط اجتماعي و اقتصادي و جنگ ها با همسايگاني چون ايتاليا ، آلمان و انگلستان يا مستعمراتي چون كشورهاي مسلمان شمال آفريقا هم در زبان فرانسه اثر گذاشت ، به طوري كه علاوه بر واژه هاي ايتاليايي ، آلماني ، انگليسي ، شمار فراواني واژه عربي و گاه از اين رهگذر واژه تركي و فارسي به زبان فرانسه راه يافته است . مثلا واژه هاي زير عربي هستند :

Alcool , Alchimie , algèbre , café , coton , sultan

يا واژه هاي زير كه فارسي هستند :

Aubergine , Babouche , pêche , persienne , pistache ,

البته اين واژه هاي دخيل گاه چنان دگرگونه گشته اند كه ديگر شناخته نمي شوند . بادمجان به زبان عربي رفته و " الباذمجان " شده ، از آنجا به اسپانيا رفته و  Albegina  گشته است و از اسپانيايي به زبان فرانسه راه يافته و Aubergine شده است.